بازگشتی عجیب از کربلای ایران...
سلام...
برگشتم اما...
با کوله باری سوال ...
منگ تر و گنگ تر که میخوام بهشون جواب بدین شاد بتونم باهاشون کنار بیام...
تو ای دیار بی رنگی میون دلای سنگی نصیب ماها دلتنگی نصیب شما پروازه
ولی هنوزم برا شهادت یه معبری بازه نسیم شلمچه میبره دلو تا خدا
طلاییه داره هنوزم بوی شده میدونم شب غم ها سحر میشه
دلامون صاحب بال و پر میشه تو هیئت به خدا ذکر یا حسین
برامون توشه ی این سفر میشه
حسین حسین سیدالشهدا
زمینی و خاکی ساده ولی دلیرو آزاده دلم به پاتون افتاده آخه شبیه دریائین
میدونه خدا که ای شهدا فاتح دل هائیین
امیر دلاتون پهلوون دریا دله رو قم قمه هاتون ذکر یا ابو فاضله
میمونه دل من زیر دینتون فدای اون همه شوو شینتون
میپیچه میون سنگرای عشق هنوزم نوای یا حسینیتون
حسین حسین سیدالشهدا
تو این روزگار غربت تو عصر فراق و غفلت
ایشالا با نور حضرت پاینده میمونه رهبــــــــــــــــــر
اون رهبـــــــری که داره علم ولایت حیدر با نام خمینی بایاد پیر جماران
همیشه سرافراز میمونه شیعه تو جهان
تا وقتی دلامون با ولایته مسیر هممون با شهادته
نداریم از کسی ترس و واهمه به والله آرزومون شهادته
حسین حسین سیدالشهدا
اونجا بهم ثابت کردن نه قسمت بوده که رفتم اونجا نه ...
فقط دعوت بوده همین...
ولی چرا من...
چرا منو دعوت کردن منه گنه کار که هیچی از نشونه های یه آدم که لایق دعوته رو نداره...
من کجا و تو که شنیدم قطره های خونت با همین خاک های شلمچه یا طلاییه و یا اروند همراه شد
تا مرا بعد از سالها به زیارت تو کشانده هشدار دهد و کسی از درونم فریاد بزند که های!می دانی
فاصله خونی که در رگ توست با ان قطره های خون در چیست؟
من کجا و تو کجا که شنیدم چقدر راحت چشمت را به زرقو برق چراغ های شهر بستی !چراغ های
چشمک زنی که مردم را از نگاه به آسمان باز میدارد اما تو دنبال ستاره های بودی و خودت هم ی
کی از آن ستاره هاش شدی ستاره هایی که با انها میشود راه را پیدا کرد!
من کجا و تو که در یک لحظه ی ملکوتی کوله بار گناهت را زمین گذاشتی و عهدی بستی و همه
چیز از همان یک لحظه شروع شد لحظه ای که شاید یک چشم بر هم زدن هم طول نکشید
اما چشمه ای در قلب آدم ها میجوشاند که سعادت عمری را رقم خواهد زد لحظه ای که
میثاق میبندی همان باشی که او میخواهد
وقتی بر خاکی که پیکر پاکت روی ان افتاده بود قدم میزدم با تو پیمان بستم که کوله بار گناهم
را زمین بگذارم و همان میثاقی را ببندم که تا با خدا بستی
هنوز کلام پیر جماران از یاد نبرده ام که گفت جنگ تمام نشده است جنگ ما جنگ حق و باطل
است و تا پایان تاریخ ادامه خواهد داشت و من هر روز در کشاکش زندگی معنای این کلامش را
در میابم در جنگی که هنوز تمام نشده است و با با مسئولیتی هزاران بار سنگین تر !
گاهی که بار سنگین این مسئولیت را بر دوشم احساس می کنم دلم برا آسمان تنگ میشود
و تو میدانی در این زرق و برق شهر پیمودن راه آسمان چه دشوار است!
می خوام از سفرم بگم که کجاها رفتیم....
از حسو حالی که تاحالا...
اول رفتیم محمود وند ..... معـــــــــــراج شهدا
شهیدایی که استخوناشون مونده و هنوز طاقت خاک سپاریشونو ندارن
اول فک کردم یه ماکته ولی...
کفن واقعی بود قدوبالای بلند این جوونا و .... شده بود اندازه ی یه کیسه برنج؟!
بزارین بریم سراغ منطقه بعدی فتــــــــــــــــــح المبین....
همونجایی که لشکر ?? امام حسین اصفهان خودشو به آب زدنو ??? شهید داد و پیام رهبر که موندگار شد روی شهدای اونجا
از این ??? نفر ??? نفر شهید میشنو ?? نفر میمونن بابای منم جز این ?? نفره! اونا خودشونو به آب زدن تا بقیه ی لشکرا
آسیب نبینن فرماندشونم کسیه که گلستان شهدا اصفهانو نورانی کرده
حسیـــــــــــــــن خرازی...
بزارین از بعدی بگم که تو من غوغـــــــــاکرد
شرهـــــــــــــانی...
اولش جا خودم اینقدر از شرهانی تعریف میکنن چقدر سادس... ولی...
برنامشون شروع شد و همراه یه کاروان شیرازی نشتیم روی خاکو مثل اونا خاکی شدیم...
شایدم سعی کردیم خاکی بشیم!!!
اول یه نفر اومد که جنس میفروخت...تعجب نداره حراجی جنس داشت توی شرهانی!!!
اومد و پیراهن قرمزو آبی پرسپولیسو به حراج گذاشت یکی گفت ? ملیون یکی گفت یک میلیارد...
بعد جوراب کیریستین رونالدورو!!!
اما بعد گفت یه سری جنس دیگم دارم یه خا که اگه بخری نمره ی ریاضیت میشه ??!!!
همه گفتن ارزشی نداره...
گفت یه کلاه سوراخ که جغرافیتو میشه ??!!!
گفتن هواکششه!!! نمی ارزه ? زار!!!
گفت یه پیراهن پاره که تاریختونو ?? میکنه!!!
گفتن نمی ارزه!!!
یه قمقمه ی بی در!!!
بازم...
ولی گفت این خار این طوری ریاضی و ?? میکنه که...
وقتی بره توی بدنت!!! آره اونوقت خیل راهت میشماریش!!!
این کلاه این طوری جغرافیو ?? میکنه وقتی...
ببینی تیر از شرقت میاد یا غرب یا...
اینا سوراخ هواکش نیست جای تیره!!!
یه پیراهن پاره وقتی تورو یاد پیراهن یوسف می اندازه
یوسفای خیلی مادرا رفتنو برنگشتن بعضیاشون بدون سر بعضی بی کفن بعضی...
بازم بگم...
بذارین برم سراغ منطقه بعد ...دو کوهه...
اونجا محل اسکانومون بودو توی تاریکی رفتیم دیدیمش ولی...
گردان تخریب محلی که شهدا برای خودشون قبر درست کردن محلی که...
توش عبادت میکردن...
بذارین از بعدش بگم توی فکه...
از رملایی که خودشونو به دست باد داده بودن ...
از تنگه ی چزابه و شهداش...
از دهلاویه و محل شهادت چمــــــــــــــران...
از طلاییه و ??? شیدی که پیدا کردن و غروب دل انگیزش...
از هویزه و شهید علم الهدی و مادرش که زینب وار شهیدشو تو آغوش کشید...
از شلمچه و... اینو نمیدونم ازش چی بگم خاکش هنوز تازه بود بوی خون بچه ها رو میداد از ??-?? ساله تا...
از مسجد جامع خرمشهرو جای خمپاره هایی که به یادگار داشت...
از اروند و....
چه غروبی داشت روز آخــــــــــــر سفر من...
یه نماز توی ? متری آب به جماعت...
صدای ربنامون که دعای فرجو زمزمه میکردیم با موج آب درهم رفته بود...
بابام میگفت شب عملیات اگه اشتباه نکنم کربلای ? ? سالی بود عملیاتی نبود و مردم نگران بچه ها خسته
دشمن باور نداشت ما بتونیم از آب اروند بریم آخه همه جا تقریبا ثابت شده بود که نظامیاااا
که نظامیا میگم نظامیا که با قایق اشتباه نشه...
نمیتونن از این آب عبور کنن آخه چون نزدیک دریا بود خصوصیات رودو دریارو باهم داشت...
غواصی غیر ممکن بود چون آبش گل بودو ? متریتو نمیدیدی
آب دو جریان داشت آبهای زیر به سمت خلیج فارس میرفت و روی آب بر خلاف اون...
خلاصه اونا با حساب همه ی این بحثا عملیاتو شروع میکنن اما...
حساب همه چیزو کده بودن جز اینکه خدا بزنه تو کاسه کوزشون یه باروون تند و شدید و موجای ...
همه ی بچه ها نا امید میگن کار خراب شد اما...
فرمانده میگه...
نه ما حساب همه چیزو کرده بودیم ولی ما با کپسول اکسیژن نمیریم با اشنوگر میریم صدای قایقا و اینا همه با هم
معلومه عراقیا یه روشنگر بزنن بچه دیده میشن خدا بارونو فرستاد که ما دیده نشیم اینم از یاری خدا...
حق داری بگرد ...
جست و جو کن قدمگاه عزیزان سفر کرده را...
اما در نقطه ی عروج باییست ...
بالهایت را به وسعت آسمان دلت باز کن...
لحظه ی پرواز است...!
بابام میگفت ما رفتیم مسجد فاو رو تصرف کردیم اما...
دقت کردین هرکی هر جارو تصرف میکنه پرچم خودشو میزنه یعنی من اونو فتح کردم اما...
مقصد ما فتح شهر فاو نبود ...
برای همین دستور دادن پرچم حم امام رضارو بردن بالای مسجد فاو نه پرچم ایرانو...
اونوقت عراقیا روی دیوارای شلمچه مینویسن آمده ایم بمانیم!!!
میگفت غواصا یه فرهنگی داشتن که یه تنابو گره میز با فاصله فرمانده گره اولو میگیرفت
و بقیه پشت سرش بقیه ی گره هارو...
اما بچه های غواص ما فرمانده گه دومو میگرفت ...
خودشو خودشو فرمانده نمیدونست ...
دوباره روزای سیاهه بیچارگی رسیده
توی خونه ی سینه خالی از عکس یک شهیده
دیگه نگاهامون به زمین کرده عادت تو آسمون دل نمیاد عطر شهادت
تو روزگاری که مرده حتی خجالت
از این سیاهی به خدا شهدا شرمنده ایم
خالی شده جای شماها شهدا شرمنده ایم شهدا شرمنده ایم شهدا شرمنده ایم
ما اونایی هستیم که گفتیم رزمنده ایم همیشه
اما یه روز اومد که دیدیم تیشه زدیم به ریشه
حسرتمون امروز آسمون بهشته
حسرتمون راهه بینشون بهشته
حسرت گلای لاله گون بهشته
دلی که تنگه می خونه شهدا شرمنده ایم
حضرت زهرا میدونه شهدا شرمنده ایم شهدا شرمنده ایم شهدا شرمنده ایم
رسیده روزی که نباید چشمامونو ببندیم
روزی که باید به هر چی بی دردیه بخندیم
چشــــــــــــــم مــــــــادری که هنوزم چشم به راهه
میبـــینیـــــــــم که امـــــــروز آرزوهاش تبــــــــــــاهه
به چشمای منو تو خواب راحت گناهه
از اینکه عاشق نشدیم شهدا شرمنده ایم
از اینکه لایق نشدیم شهدا شرمنده ایم شهدا شرمنده ایم شهدا شرمنده ایم
