سفارش تبلیغ
صبا ویژن

$ چــ ـــــ ــــــالـشـــــ ـــــ $

متن کامل گزارش بازبینی موضع هستهای آمریکا

متن کامل گزارش بازبینی موضع هسته‌ای آمریکا

خبرگزاری فارس: بر اساس گزارش بازبینی موضع هسته‌ای آمریکا، واشنگتن در موضعگیری جدید هسته‌ای خود به صراحت و بدون توجه به قوانین و عرف بین‌الملل کشورهای دیگر بخصوص ایران را به حمله هسته‌ای تهدید کرده است.


به گزارش فارس، در گزارش بازبینی موضع هسته‌ای آمریکا موسوم به NPR که هفته گذشته توسط وزارت دفاع آمریکا منتشر شده، واشنگتن با لحاظ کردن معیارهای سلطه طلبانه خود برای نظام منع گسترش تسلیحات هسته‌ای مدعی می‌شود که ایران پایبند به مقررات منع گسترش تسلیحاتی نبوده است.
آمریکا همچنین در این گزارش خود را محق دانسته است بی توجه به عرف بین‌الملل و خطرات ناشی از به کارگیری تسلیحات هسته‌ای بطور آشکار دیگر کشورها را تهدید هسته‌ای کند.
بخش اول از متن کامل گزارش بازبینی موضع هسته‌ای که خبرگزاری فارس به منظور تنویر افکار عمومی و نشان دادن اوج خودخواهی آمریکا در استفاده از تسلیحات کشتار جمعی، اقدام به تهیه و ترجمه آن کرده است، به شرح زیر است.

****


گزارش بازبینی موضع هسته‌ای
آوریل 2010

فهرست مطالب
- پیش‌ گفتار
- خلاصه هیئت مدیره
- محیط تغییر یافته و در حال تغییر امنیت هسته‌ای
- جلوگیری از گسترش هسته‌ای و تروریسم هسته‌ای
- کاهش نقش سلاح‌های هسته‌ای آمریکا
- حفظ بازدارندگی راهبردی و ثبات سطح قدرت هسته ای کاهش یافته
- تقویت بازدارندگی منطقه‌ای و تضمین به همپیمانان و شرکای آمریکا
- حفظ یک زرادخانه هسته‌ای کارآمد، امن و ایمن
- نگاه به آینده: حرکت به سوی جهانی عاری از سلاح هسته‌ای




خلاصه هئیت مدیره
باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا در سخنرانی آوریل 2009 در شهر پراگ به خطرات هسته‌ای قرن بیست و یکم اشاره و اعلام کرد که به منظور غلبه بر این تهدیدات فزاینده و سهمناک آمریکا "به دنبال صلح و امنیت جهانی عاری از سلاح هسته‌ای " خواهد بود. وی اذعان داشت نمی‌توان سریع به این هدف بلند‌پروازانه دست یافت - شاید به گفته او عمرش به این کار قد ندهد. اما رئیس جمهوری آمریکا عزم خود را برای برداشتن گام‌‌های عینی به سوی آن هدف اعلام داشت از قبیل کاهش شمار سلاح‌های هسته‌ای و نقش آنها در راهبرد امنیت ملی آمریکا. وی در عین حال قول داد تا زمانی که سلاح‌های هسته‌ای باقی است، ایالات متحده زرادخانه کارآمد،‌ امن و ایمن خود را هم به منظور بازداشتن دشمنان احتمالی و هم برای اطمینان دادن به همپیمانان واشنگتن و دیگر شرکای امنیتی حفظ خواهند کرد تا آنها بتوانند روی تعهداتی که آمریکا از نظر امنیتی ارایه می‌کنند، حساب باز کنند.
گزارش بازبینی موضع هسته‌ای 2010 یا NPR سرفصل‌های رویکرد دولت آمریکا برای ارتقای دستور کار رئیس جمهور این کشور برای کاهش خطرات هسته‌ای و پیگیری هدف جهان بدون سلاح‌های هسته‌ای را همزمان با پیشبرد منافع گسترده‌تر امنیتی آمریکا ارایه کرده است. این گزارش منعکس کننده اولویت‌های امنیت ملی رئیس جمهوری آمریکا و اهداف راهبرد دفاعی حامی آن است که در بررسی چهارسالانه دفاعی 2010 مشخص شده‌اند.
بازبینی موضع هسته‌ای بعد از توصیف چالش‌های بنیادی در محیط امنیت بین‌‌الملل بر پنج هدف مهم سیاست‌ها و موضع سلاح‌های هسته‌ای واشنگتن پرداخته است که عبارتند از:
1- ممانعت از گسترش هسته‌ای و تروریسم هسته‌ای
2- کاهش نقش سلاح‌های هسته‌ای در راهبرد امنیت ملی آمریکا
3- حفظ بازدارندگی راهبردی و ثبات سطح قدرت هسته‌ای کاهش یافته
4- تقویت بازدارندگی منطقه‌ای و تضمین به همپیمانان و شرکای آمریکا
5- حفظ یک زرادخانه هسته‌ای کارآمد، امن و ایمن

بازبینی موضع هسته‌ای نه تنها بطور اصولی بر اقداماتی تمرکز کرده که می‌باید در 5 الی 10 سال آینده برداشته شوند، بلکه همچنین مسیر پیش روی راهبرد و موضع هسته‌ای آمریکا در دراز مدت را مدنظر قرار داده است. پیشرفت مداوم برای کاهش خطرات هسته‌ای ضمن تضمین امنیت برای ما و همپیمانان و شرکای ما نیازمند تلاش هماهنگ از سوی دولت‌ها و کنگره‌های کنونی و آتی آمریکا است. ایجاد یک اجماع پایدار در این راه پیش رو، حیاتی است.

- محیط تغییریافته و در حال تغییر امنیت بین‌الملل
محیط امنیت بین‌الملل از زمان پایان جنگ سرد تاکنون تغییرات چشمگیری یافته است. تهدید جنگ جهانی هسته‌ای اکنون دور شده اما خطر حمله هسته‌ای افزایش یافته است.
همانطور که اوباما روشن کرد،‌ فوری‌ترین و سخت‌ترین خطر کنونی،‌ خطر تروریسم هسته‌ای است. القاعده و دیگر همپیمانان افراط‌گرای آن به دنبال دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای هستند. ما باید فرض را بر این بگیریم اگر آنها بتوانند به این نوع سلاح‌ها دست پیدا کنند، از آن استفاده خواهند کرد. آسیب‌پذیری ذخایر گسترده مواد هسته‌ای در سراسر جهان در برابر سرقت یا ربایش و همچنین در دسترس بودن تجهزات و فناوری‌های حساس در بازار سیاه هسته‌ای، خطری جدی بوجود آورده مبنی بر این که تروریست‌ها ممکن است بتوانند به آنچه که برای ساخت یک سلاح هسته‌ای لازم است، دسترسی پیدا کنند.
گسترش هسته‌ای از دیگر تهدیدات فوری امروز به شمار می‌رود. کشورهای بیشتر، بخصوص آن دسته از کشورهایی که با آمریکا، همیپمانان و شرکای آن و در ابعاد گسترده‌تر با جامعه بین‌الملل در تضاد هستند، ممکن است به سلاح‌های هسته‌ای دسترسی پیدا کنند. کره‌شمالی و ایران در تلاشی که به دنبال دسترسی به تمایلات هسته‌ای خویش انجام دادند، تعهدات مربوط به عدم گسترش را نقض کردند و خواسته‌های شورای امنیت سازمان ملل را نادیده گرفتند و به دنبال توانایی‌های حمل موشکی رفته و در برابر تلاش‌های بین‌المللی برای حل و فصل دیپلماتیک بحرانی که ایجاد کرده‌اند، ایستادگی کردند. رفتار تحریک‌آمیز آنها بی‌ثباتی در منطقه‌شان را افزایش داده است و می‌تواند کشورهای همسایه آنها را به این امر وادار سازد که به دنبال توانایی بازدارندگی هسته‌ای متعلق به خود باشند. تمکین نکردن مداوم به معیارهای منع گسترش توسط این کشورها و دیگر کشورها می‌تواند بطور جدی به تضعیف معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (ان‌پی‌تی) منجر شود. این امر نشانه‌های ضمنی نامطلوبی برای آمریکا و جامعه بین‌الملل به همراه دارد.
آمریکا ضمن مواجهه با تهدیدات فزاینده فوری تروریسم هسته‌ای و گسترش هسته‌ای، باید به چالش آشنای تضمین ثبات راهبردی با قدرت موجود هسته‌ای بخصوص چین و روسیه رسیدگی کند. در زمینه توانایی‌های سلاح‌های هسته‌ای، روسیه تنها کشوری است که در این زمینه جفت رقیب آمریکا به شمار می‌رود. اما ماهیت رابطه روسیه و آمریکا بطور اساسی از زمان جنگ سرد تاکنون تغییر یافته است. در حالی که اختلافات [روسیه و آمریکا] درباره سیاستگذاری‌ها همچنان باقی است و روسیه به مدرنیزه کردن قوای هولناک هسته‌ای خود ادامه می‌دهد، مسکو و واشنگتن دیگر دشمنان یکدیگر محسوب نمی‌شوند و احتمال تقابل نظامی بین این دو کشور بطور چشمگیری کاهش یافته است. این دو کشور همکاری‌های خود را در حوزه منافع مشترک از قبیل جلوگیری از تروریسم هسته‌ای و گسترش هسته‌ای افزایش داده‌اند.
آمریکا و چین نیز بطور فزاینده‌ای به هم وابسته شده‌اند و مسئولیت‌های مشترک آنها در رسیدگی به تهدیدات امنیت جهانی دارند مانند گسترش سلاح‌های کشتار جمعی و تروریسم در حال افزایش است. در عین حال، آمریکا و همسایگان آسیایی چین هنوز نگران تلاش‌های کنونی پکن برای مدرنیزه کردن توان نظامی این کشور هستند. این مدرنیزه کردن شامل به روز کردن زرادخانه هسته‌ای چین از نظر کیفی و کمیتی می‌شود. زرادخانه هسته‌ای چین هنوز بسیار کوچک‌تر از روسیه و آمریکا است. اما نبود شفافیت لازم درباره برنامه هسته‌ای این کشور از نظر روند، ابعاد، راهبرد و دکترینی که این برنامه را هدایت می‌کند، تردیدهایی درباره مقاصد راهبردی آتی چین بوجود آورده است.
این تغییرات در محیط تهدید هسته‌ای ترتیب و سلسله مراتب نگرانی‌های هسته‌ای و اهداف راهبردی ما تغییر داده است. در سال‌های آتی،‌ ما باید اولویت اصلی کاری خود را به منصرف کردن کشورهای دیگر از دستیابی به توانایی تسلیحات هسته‌ای و جلوگیری از دستیابی گروه‌های تروریستی به بمب‌های هسته‌ای یا مواد سازنده بدهیم. در عین حال ما باید به حفظ رابطه باثبات با روسیه و چین و مقابله با تهدیداتی که از سوی کشورهای نوظهور هسته‌ای بروز می‌کند، ادامه دهیم تا بدینوسیله آمریکا و همپیمانان و شرکای ما را دربرابر تهدید یا ارعاب حفاظت کرده و هر انگیزه‌ای که این کشورها می‌توانند برای دستیابی به بازدارنده‌های هسته‌ای خاص خود داشته باشند، کاهش دهیم.


- نشانه‌های ضمنی برای سیاست‌ها و موضع قوای تسلیحات هسته‌ای آمریکا
زاردخانه عظیم هسته‌ای که برایمان از دوران جنگ سرد و تقابل نظامی دو قطبی به جای مانده به سختی می‌تواند پاسخگوی چالش‌هایی باشند که توسط تروریست‌های انتحاری و رژیم‌های غیردوستی ایجاد می‌شوند که در جستجوی تسلیحات هسته‌ای هستند. از این رو لازم است که ما سیاست‌ها و موضع هسته‌ای خود را به شیوه‌ بهتری با فوری‌ترین اولویت‌هایمان یعنی جلوگیری از تروریسم هسته‌ای و گسترش هسته‌ای چیدمان کنیم.
معنی این امر آن نیست که بازدارندگی هسته‌ای ما دیگر موضوعیت ندارد. در حقیقت تا زمانی که سلاح‌های هسته‌ای باقی هستند، آمریکا قوای هسته‌ای کارآمد، امن و ایمن خود را حفظ خواهند کرد. این قوای هسته‌ای همچنان نقش محوری در بازداشتن دشمنان احتمالی و تضمین به همپیمانان و شرکای آمریکا در سراسر جهان ایفا خواهند کرد.
اما تغییرات بنیادی در شرایط و محیط امنیت بین‌الملل در سال‌های اخیر- از قبیل رشد بی‌رقیب قابلیت‌های نظامی متعارف [غیرهسته‌ای] آمریکا، بهبود عمده دفاع موشکی و از میان رفتن رقابت دوران جنگ سرد- ما را قادر ساخته است تا آن اهداف را با استفاده از قوای هسته‌ای پایین‌تری و با اتکای کمتر به سلاح‌های هسته‌ای محقق سازیم. بنابراین، اکنون ما قادر هستیم تا بدون به خطر انداختن اهداف مرسوم و سنتی بازدارندگی و تضمین [به همپیمانان] سیاست‌های تسلیحات هسته‌ای خود و ساختار این قوا را به گونه‌ای شکل دهیم که ما را قادر سازند تا با چالش‌های هسته‌ای فوری خود بهتر مواجه شویم.

*ما می‌توانیم با کاهش نقش شمار سلاح‌های هسته‌ای آمریکا- و تحقق اصل چهارم تعهدات مندرج در معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای که خواستار پیشرفت به سوی خلع‌سلاح هسته‌ای است- خود را در موضعی قوی‌تر برای ترغیب شرکای خود در معاهده ان‌پی‌تی به پیوستن به ما در تدوین تدابیر لازم برای تقویت مجدد نظام منع گسترش و امنیت مواد هسته‌ای در سراسر جهان قرار گیریم.
*ما می‌توانیم با حفظ بازدارندگی هسته‌ای قابل اعتماد و تقویت ساختار امنیت منطقه‌ای با استفاده از دفاع‌های موشکی و دیگر قابلیت‌های نظامی متعارف، به همپیمانان و شرکای غیرهسته‌ای خود در سراسر جهان نسبت به تعهدات خود به آنها تضمین دهیم و بر این امر صحه گذاریم که نیازی نیست تا آنها به توانایی سلاح‌های هسته‌ای خاص خود دسترسی پیدا کنند.
*ما می‌توانیم با پیگیری یک برنامه منطقی مدیریت ذخایر هسته‌ای به منظور افزایش طول عمر مفید سلاح‌های هسته‌ای آمریکا، توان بازدارندگی کارآمد، امن و ایمن خود را بدون ساخت کلاهک‌های جدید یا آزمایشات هسته‌ای بیشتر حفظ و تضمین کنیم.
*ما می‌توانیم با مدرنیزه کردن تاسیسات هسته‌ای کهنه خود و سرمایه‌گذاری بر سرمایه انسانی، بطور قابل توجهی شمار سلاح‌های هسته‌ای را که برای جلوگیری از غافلگیری فنی و ژئوپلتیکی نگه‌داشته‌ایم کاهش داده و بر سرعت برچیدن کلاهک‌های از دور خارج شده خود افزوده و درک خود را از فعالیت‌های سلاح‌های هسته‌ای خارجی بهبود بخشیم.
*ما می‌توانیم با ارتقای ثبات راهبردی با چین و روسیه و افزایش شفافیت‌سازی و اعتماد دوجانبه، شرایطی را برای حرکت به سوی دنیایی عاری از تسلیحات هسته‌ای ایجاد و اساس و پایه‌های قوی‌تری برای رسیدگی به گسترش هسته‌ای و تروریسم هسته‌ای بسازیم.
*ما می‌توانیم با همکاری برای کاهش اهمیت سلاح‌های هسته‌ای در امور بین‌الملل و حرکت گام به گام به سوی ریشه کنی این سلاح‌ها،‌ به پیش‌بینی‌ها درباره این که ما به سوی دنیایی با کشورهای هسته‌ای فراوان در حرکت هستیم، جریان معکوس دهیم و انگیزه کشورهای دیگر را برای دستیابی به مصونیت درباره آینده نامطمئن با دستیابی به گزینه‌ هسته‌ای مخصوص خود، کاهش دهیم.



- جلوگیری از گسترش هسته‌ای و تروریسم هسته‌ای
به عنوان عنصر اصلی تلاش ما برای حرکت به سوی جهانی عاری از تسلیحات هسته‌ای، ایالات متحده آمریکا رهبری تلاش‌های توسعه یافته بین‌المللی برای بازسازی و تقویت نظام منع گسترش هسته‌ای را در دست خواهد داشت و گزارش بازبینی موضع هسته‌ای سال 2010 برای نخستین بار این موضوع را در راس اولویت‌های برنامه‌های هسته‌ای آمریکا قرار داده است. نگرانی‌ها در سال‌های اخیر در این باره افزایش یافته است که ما در حال نزدیک شدن به نقطه اوج هسته‌ای هستیم و این که اگر روندهای خطرناک کنونی متوقف و معکوس نشود، دیری نخواهد پایید در جهانی زندگی خواهمی کرد که شمار کشورهای صاحب سلاح هسته‌ای در آن بطور سریع رو به افزایش بوده و احتمال این که دست تروریست‌ها به سلاح‌های هسته‌ای برسد، افزایش خواهد یافت.
رویکرد آمریکا در جلوگیری از گسترش هسته‌ای و تروریسم هسته‌ای شامل سه عنصر مهم است. نخست، ما به دنبال تقویت نظام منع گسترش هسته‌ای و در راس آن معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (ان‌پی‌تی) از طریق تغییر مسیر تمایلات هسته‌ای کره‌شمالی و ایران، تقویت پادمان‌های سازمان بین‌المللی انرژی اتمی و اجرایی کردن تمکین به این پادمان‌ها، مانع‌تراشی در راه تجارت غیرقانونی هسته‌ای و ارتقای استفاده صلح آمیز از انرژی هسته‌ای بدون افزایش خطرات گسترش تسلیحاتی هستیم. دوم، ما در حال تسهیل تلاش‌ها برای اجرای ابتکار عمل ارایه شده از سوی اوباما برای امن کردن مواد هسته‌ای آسیب‌پذیر در سراسر جهان طی 4 سال هستیم.
و سوم این که ما در حال پیگیری تلاش‌های کنترل تسلیحاتی- از قبیل معاهده جدید کاهش سلاح‌های راهبردی (معاهده استارت جدید)، تصویب و اجرای معاهده منع جامع آزمایش‌های هسته‌ای و مذاکره برای یک معاهده معتبر برای کاهش مواد شکاف‌پذیر- به عنوان وسیله‌ای برای تقویت توانایی ما برای بسیج حمایت گسترده بین‌المللی از تدابیر لازم برای تقویت نظام منع گسترش و امن کردن مواد هسته‌ای در سراسر جهان هستیم.

ابتکار عمل‌هایی که دولت آمریکا در این رابطه در پیش گرفته است عبارتند از:
*پیگیری فعالانه ابتکار عمل ارایه شده توسط اوباما در شهر پراگ برای امن کردن همه مواد هسته‌ای موجود در سراسر جهان از جمله تسهیل ابتکار کاهش تهدیدات جهانی و برنامه بین‌المللی همکاری و حفاظت از مواد هسته‌ای. این پیگری شامل افزایش بودجه در سال مالی 2011 برای برنامه‌های منع‌گسترش هسته‌ای وزارت انرژی آمریکا تا 2 میلیارد و 700 میلیون دلار یعنی بیش از 25 درصد افزایش است.
*تقویت توانایی ملی و بین المللی برای مختل کردن شبکه‌های غیرقانونی گسترش تسلیحاتی و جلوگیری از مواد هسته‌ای قاچاق و ادامه توسعه تلاش‌های قانونی هسته‌ای برای بهبود توانایی شناسایی منبع مواد هسته‌ای استفاده شده یا احتمالی در یک سلاح انفجاری هسته‌ای تروریستی.
*شروع یک برنامه جامع تحقیق و توسعه برای حمایت از پیشرفت مداوم به سوی یک جهان بدون سلاح هسته‌ای از جمله تلاش‌های گستدره در زمینه فناوری‌های راستی‌آزمایی و بهتر کردن تدابیر شفافیت‌سازی.
*تجدید تعهد آمریکا به رسیدگی به حساب هر کشور، گروه تروریستی یا دیگر بازیگران غیردولتی که از تلاش‌های تروریست‌ها برای دستیابی و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی حمایت کرده و امکان آن را از طریق تسهیل، حمایت مالی،‌ ارایه دانش فنی یا پناهگاه لازم برای چنین فعالیت‌هایی، فراهم می‌آورند.


- کاهش نقش تسلیحات هسته‌ای آمریکا
نقش سلاح‌های هسته‌ای آمریکا در راهبرد امنیت ملی و نظامی این کشور در دهه‌های اخیر به اندازه قابل توجهی کاهش یافته است اما گام‌های بیشتری می‌توان و باید در زمان کنونی برداشت.
نقش بنیادی سلاح‌های هسته‌ای آمریکا که تا زمانی که سلاح‌های هسته‌ای باقی هستند، ادامه خواهد یافت، بازداشتن حمله هسته‌ای به آمریکا، همپیمانان و شرکای آن است.
در طی جنگ سرد، آمریکا این حق را برای خود محفوظ نگه داشته بود که از سلاح‌های هسته‌ای در واکنش به یک حمله گسترده غیرهسته‌ای از سوی اتحاد جماهیر شوروی و همپیمانان آن در پیمان ورشو استفاده کند. گذشته از این، بعد از این که آمریکا به دنبال معاهدات بین‌المللی، سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیک خود (سی‌بی دابلیو) را کنار گذاشت (با وجود آن که برخی از کشورها همچنان مالک این گونه سلاح‌ها و پیگیر آنها هستند)، این حق را برای خود محفوظ نگه داشت تا به منظور بازداشتن حملات شیمیایی و میکروبی به آمریکا، همپیمانان و شرکای آن از سلاح‌های هسته‌ای بهره گیرد.
از زمان پایان جنگ سرد، وضعیت راهبردی به شکل قابل توجهی تغییر یافته است. با پیدایش برتری نظامی متعارف [غیرهسته‌ای] آمریکا و تداوم بهینه‌ شدن دفاع موشکی این کشور و توانایی آن برای مقابله و سبک کردن اثرات سلاح‌های شیمیایی و میکروبی، نقش سلاح‌های هسته‌ای نیز در بازدارندگی حملات غیرهسته‌ای- متعارف، بیولوژیک، شیمیایی- به طرز قابل توجهی کاهش یافت. آمریکا به کاستن نقش سلاح‌های هسته‌ای در بازدارندگی حملات غیرهسته‌ای ادامه خواهد داد.
برای نیل به این منظور، ایالات متحده اکنون آماده است "ضمانت امنیتی منفی " خود را که از دیرباز در پیش گرفته، با اعلام این امر تقویت کند که از استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای علیه کشورهای فاقد سلاح‌های هسته‌ای که عضو معاهده ان‌پی‌تی هستند و به تعهدات منع گسترش هسته‌ای پایبند هستند، دست خواهد کشید.
این تضمین به منظور تاکیدی بر منافع امنیتی است که از متعهد ماندن و تمکین کامل به معاهده ان‌پی‌تی نصیب کشورها می‌شود و همچنین کشورهای بدون سلاح‌های هسته‌ای عضو ان‌پی‌تی را ترغیب می‌سازد با آمریکا و دیگر طرف‌های ذیربط در تدوین تدابیر کارآمد برای تقویت نظام منع گسترش هسته‌ای همکاری کنند.
آمریکا با ارایه چنین تضمینی بر این امر تاکید می‌کند که هر کشور شایسته دریافت این تضمین که از سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیک علیه آمریکا، همپیمانان و شرکای آن بهره گیرد، با پاسخ نظامی متعارف ویران‌گر مواجه خواهد شد- و این که هر فردی که مسئول حمله [به آمریکا] است صرفه‌نظر از سران کشورها یا فرماندهان نظامی، کاملا باید جوابگوی اعمال خود باشد. با توجه به پتانسیلی که سلاح‌های بیولوژیک در ایجاد فاجعه‌ دارند و با توجه به روند سریع توسعه بیوتکنیک، آمریکا این حق را برای خود محفوظ می‌داند که ترتیبات لازم برای داشتن تضمین برای شرایطی که با تحول تدریجی یا گسترش ناگهانی تهدید سلاح‌های بیولوژیک مواجه می‌شود و توانایی آمریکا برای مقابله با آن تهدید اتخاذ کند.
در صورتی که کشورهایی باشند که مشمول چنین تضمین‌هایی نشوند- کشورهایی که صاحب سلاح‌های هسته‌ای بوده و کشورهایی که به تعهدات خود در زمینه منع گسترش هسته‌ای پایبند نبوده- آنگاه گزینه‌های احتمالی اندکی برای آمریکا، همپیمانان و شرکای آن وجود خواهد داشت. از این رو آمریکا در شرایط کنونی برای تدوین سیاستی جهانی مبنی بر این که ممانعت از حمله هسته‌ای تنها هدف سلاح‌های هسته‌ای آمریکا است، آمادگی ندارد اما تلاش خواهد کرد شرایطی را بوجود آورد که بر اساس آن چنین سیاسی را بتوان با آسودگی خیال تدوین کرد.
با این حال، این امر به آن معنی نیست که تمایل ما به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای علیه کشورهایی که مشمول تضمین‌های آمریکا نیستند به گونه‌ای افزایش یافته است. در حقیقت آمریکا تمایل دارد بر این امر تاکید کند که تنها استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را تنها در شرایط بسیار خاص و به منظور دفاع از منافع حیاتی آمریکا و همپیمانان و شرکایش مدنظر قرار خواهد داد. این به نفع آمریکا و همه کشورها است که نزدیک به 65 سال سابقه آمریکا در خودداری از استفاده از سلاح‌های هسته‌ای بتواند برای همیشه ادامه یابد.
بر همین اساس، دیگر جمع‌بندی‌های بازبینی موضع هسته‌ای عبارتند از:
*آمریکا به تقویت قابلیت‌ای متعارف خود و کاهش نقش سلاح‌های هسته‌ای در بازداشتن حملات غیرهسته‌ای ادامه خواهد داد تا ایجاد بازدارندگی حمله هسته‌ای به آمریکا و همپیمانان و شرکای ما را به تنها منظور سلاح‌های هسته‌ای آمریکا قرار دهد.
*آمریکا تنها در مواقع بسیار خاص و به منظور دفاع از منافع حیاتی آمریکا، همپیمانان و شرکایش استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را مدنظر قرار می‌دهد.
*آمریکا از استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای علیه کشورهای غیرتسلیحات هسته‌ای که عضو ان‌پی‌تی هستند و به تعهدات منع‌گسترش هسته‌ای پایبند هستند،‌ بهره نخواهد گرفت.



- حفظ بازدارندگی و ثبات راهبردی در سطحی کاهش یافته از قدرت هسته‌ای
از زمان پایان جنگ سرد تا کنون، آمریکا و روسیه سلاح‌های هسته‌ای راهبردی‌ای را که از نظر عملیاتی مستقر شده بودند به میزان 75 درصد کاهش داده‌اند اما هنوز شمار بسیار فراوان‌تری از سلاح‌های هسته‌ای مورد نیاز برای بازدارندگی را حفظ کرده‌اند. دولت آمریکا به همکاری با روسیه برای حفظ ثبات در یک سطح کاهش یافته‌ای از قوای هسته‌ای متعهد است.

معاهده جدید کاهش تسلیحات راهبردی (استارت جدید)
گام بعدی در این راستا جایگزین کردن معاهده منقضی شده استارت I سال 1991 با توافقنامه معتبری دیگر به نام معاهده جدید کاهش تسلیحات راهبردی (استارت جدید) است. ماموریت اولیه بازبینی موضع هسته‌ای تدوین مواضع آمریکا برای مذاکرات استارت جدید و بررسی چگونگی ساختار نیروهای آمریکا بعد از کاهشی بود که این توافقنامه جدید ملزم می‌کند. بازبینی موضع هسته‌ای به جمع‌بندی زیر رسید:
*بازدارندگی با ثبات می‌تواند ضمن کاهش وسایل حمل و پرتاب راهبردی آمریکا - از قبیل موشک‌های بالستیک قاره‌پیما (ICBM)، موشک‌های بالستیک قابل شلیک از سوی زیردریایی‌ها (SLBM) و بمب‌افکن‌های سنگین دارای قابلیت حمل سلاح هسته‌ای- به میزان 50 درصد از سطحی که در استارت I تعیین شده بود و کاهش تعداد معلومی از کلاهک‌های راهبردی به میزان 30 درصد از سطحی که در معاهده مسکو تعیین شده بود.
*بر اساس تحلیل‌های ارایه شده از سوی بازبینی موضع هسته‌ای، آمریکا با روسیه درباره استارت جدید و کاهش 1550 عدد از کلاهک‌های راهبردی، 700 ابزار مستقر حمل و پرتاب راهبردی و کاهش 800 پرتاب‌گر راهبردی مستقر شده یا غیرمستقر موافقت کرد.
*موشک‌های سه‌گانه بالستیک قاره‌پیما ICBM [قابل‌پرتاب توسط جنگ‌افزارهای زمینی، دریایی و هوایی] و موشک‌های قابل شلیک از سوی زیردریایی‌ها SLBM و بمب‌افکن‌های سنگین دارای قابلیت حمل سلاح هسته‌ای مشمول مقررات استارت جدید می‌شوند.
*همه موشک‌های بالستیک قاره‌پیما دارای فاقد قابلیت نشانه‌گیری چندهدف یا به اصطلاح de-MIRVed شده و به منظور افزایش ثبات به صورت کلاهک تکی در می‌آیند.
*میزان مشارکت سامانه‌های غیر هسته‌ای در بازدارندگی منطقه‌ای و ارایه ضمانت در صورتی حفظ خواهد شد که از همه محدودیت‌ها دفاع موشکی خودداری شده و گزینه‌های استفاده از بمب‌افکن‌های سنگی و سامانه‌های موشکی‌های دوربرد در حوزه متعارف [غیرهسته‌ای] محفوظ باشند.



- به حداکثر رساندن وقت تصمیم‌گیری برای رئیس جمهوری آمریکا
بازبینی موضع هسته‌ای اینگونه جمع‌بندی کرده که قرار داشتن قوای راهبردی آمریکا در وضعیت آماده‌باش- یعنی آماده‌باش تمام وقت بمب‌افکن‌ها و آماده‌باش تقریبا همه موشک‌های بالستیک قاره‌پیما و حضور شمار قابل توجهی از زیردریایی‌های مجهز به موشک‌های بالستیک در دریاها برای همه زمان‌ها- در حال حاضر باید ادامه داشته باشد. گروه NPR (بازبینی موضع هسته‌ای) اینگونه جمع‌بندی کرده است که تلاش‌های برای از بین بردن احتمال شلیک سلاح هسته‌ای بخاطر یک حادثه یا اقدام غیرمجاز یا سوء تفاهم باید ادامه یابد تا زمانی که در اختیار رئیس جمهور برای تصمیم‌گیری درباره صدور مجوز استفاده از سلاح‌های هسته‌ای قرار دارد، به حداکثر برسد.
اقدامات مهم در این رابطه عبارتند از:
*ادامه قرار دادن سمت نشانه‌گیری همه موشک‌های بالستیک قاره‌پیما یا موشک‌های زیردریایی‌ها به سمت دریای آزاد تا اگر به احتمال خیلی اندک اتفاقی پیش آید یا شلیک اتفاقی یا غیرمجاز صورت می‌گیرد، این موشک‌ها در دریای آزاد فرود، آیند و درخواست از روسیه برای تایید تعهد خود به اجرای این عمل.
*تقویت بیشتر سامانه فرماندهی و کنترل آمریکا برای به حداکثر رساندن زمان تصمیم‌گیری رئیس جمهور در یک بحران هسته‌ای.
*یافتن شکل جدیدی از استقرر موشک‌های بالستیک قاره‌پیما به صورتی که ایستایی آنها افزایش یافته و هر انگیزه‌ای برای شلیک سریع آن کاهش یابد.


- تقویت ثبات راهبردی:
با توجه به این امر که چین و روسیه هم‌اکنون مشغول مدرن‌کرن قابلیت‌های هسته‌ای خود هستند و این که هر دو اینگونه مطرح می‌سازند که برنامه سپرموشکی آمریکا و همچنین برنامه‌های موشک‌های غیرهسته‌ای آمریکا موجب بی‌ثباتی می‌شود، حفظ ثبات راهبردی با این دو کشور به عنوان چالش اصلی در سال‌های آتی خواهد بود.

*آمریکا به گفت‌وگوها در سطوح عالی و دوجانبه درباره ثبات راهبردی با روسیه و چین ادامه خواهد داد این امر به منظور تقویت رابطه‌ راهبردی باثبات‌‌تر، منعطف‌‌تر و شفاف‌تر می‌شود.
گفت‌وگوی راهبردی با روسیه به آمریکا این امکان را می‌دهد تا این امر را توضیح دهد که دفاع موشکی ما یا هرگونه سامانه موشک‌های بالستیک دوربرد غیرهسته‌ای آمریکا که در آینده طراحی می‌شوند، در واکنش به تهدیدات نوظهور منطقه‌ای بوده و برای برهم زدن توازن راهبردی میان واشنگتن و مسکو نیستند.
روسیه نیز به نوبه خود می‌تواند درباره برنامه‌های خود برای مدرنیزه کردن توضیح ارایه کرده و دکترین کنونی نظامی خود را توضیح دهد (بخصوص درباره میزان اهمیتی که برای سلاح‌های هسته‌ای قایل است) و درباره گام‌هایی بحث کرد که می‌توان در جهت رفع نگرانی‌های موجود درغرب درباره زرادخانه هسته‌ای غیرراهبردی آن وجود دارد. از قبیل تحکیم سامانه‌های غیرراهبردی در تعدادی از تاسیساتی که در عمق خاک روسیه قرار دارند.
هدف از گفت‌وگو درباره ثبات راهبردی با چین این است که مکانیزم و بابی برای هر یک از طرفین باز شود تا دیدگاه‌های خود را درباره سیاست‌های راهبردی طرف دیگر و همچنین برنامه‌های مربوط به سلاح های هسته‌ای و دیگر توانمندی‌های راهبردی به هم منتقل کنند. هدف از چنین گفت‌وگویی تقویت اعتماد، بهبود شفافیت و کاهش بی‌اعتمادی است. همانگونه که در گزارش بازبینی دفاع موشک بالستیک به سال 2010 آمده است، "حفظ ثبات راهبردی در رابطه آمریکا و چین برای این دولت به اندازه حفظ ثبات راهبردی با دیگر قدرت‌های اصلی مهم است ".


- کاهش‌ هسته‌ای در آینده
رئیس جمهور آمریکا دستور داد تا بازبینی‌ای در اهداف کنترل تسلیحاتی برای دوران بعد از استارت جدید صورت گیرد و در آن کاهش سلاح‌های هسته‌ای در آینده مدنظر قرار گیرد. عوامل متعددی بر روند و شدت کاهش‌ قوای هسته‌ای آمریکا به سطحی کمتر از سطح تعیین شده در معاهده استارت جدید موثر است.
نخست، هر گونه کاهش هسته‌ای در آینده باید تقویت کننده بازدارندگی دشمنان منطقه‌ای احتمالی، ثبات راهبردی با چین و روسیه و تضمین به همپیمان و شرکای ما باشد. این امر مستلزم ارزیابی به روز شده‌ای از مقتضیات بازدارندگی، بهبود در قابلیت غیرهسته‌ای آمریکا، همپیمانان و شرکای آن، کاهش متمرکز در سلاح‌های راهبردی و غیرراهبردی و رایزنی نزدیک میان همپیمانان و شرکا باشد. آمریکا به تضمین این امر ادامه خواهد داد که محاسبات دشمن احتمالی و تصورات آن درباره دستاوردهای حمله احتمالی به آمریکا، همپیمانان و شرکای آن با پاسخ سنگین و گرانی همراه خواهد بود.
دوم، اجرای برنامه تعمیر و نگهداری ذخایر هسته‌ای و سرمایه‌گذاری‌ها در زیرساخت‌های هسته‌ای که در گزارش بازبینی موضع هسته‌ای به آن توصیه شده به معنی این است که آمریکا نیازمند حفظ تعداد زیادی از کلاهک‌های غیرمستقر برای مقابله با هرگونه غافلگیری فنی و ژئوپلتیکی نخواهد بود و این امر امکان کاهش عمده در ذخایر هسته‌ای را فراهم می‌سازد. این سرمایه‌گذاری برای تسهیل در کاهش و در عین حال حفظ باردارندگی تحت معاهده استارت جدید و بعد از آن اساسی است.
سوم، قوای هسته‌ای روسیه همچنان به عنوان عامل مهم در تعیین دامنه و سرعت آمادگی ما برای کاهش قوای هسته‌ای آمریکا باقی خواهد بود. بخاطر بهبود در رابطه دو کشور، توازن در تعداد تسلیحات دو کشور دیگر به اندازه‌ای که در زمان جنگ سرد مهم و اساسی بود، لازم نیست. اما عدم توازن چشمگیر در قابلیت‌های هسته‌ای می‌تواند نگرانی‌هایی در هر دو و همچنین در میان همپیمانان و شرکای آمریکا ایجاد کرده و ممکن است برای حفظ رابطه راهبردی دراز مدت کافی نباشد بخصوص در زمانی که قوای هسته‌ای به اندازه قابل توجهی کاهش می‌یابند. بنا بر این، ما به این امر اهمیت می‌دهیم که روسیه نیز به حرکت ما برای سطوح هسته‌ای کمتر به ما بپیوندد.
پیشنهادهای مهم بازبینی موضع هسته‌ای عبارتند از:
*انجام تجزیه و تحلیل لازم برای تعیین اهداف و کاهش هسته‌ای در آینده به سطحی کمتر از آنچه که در استارت جدید تعیین شده، ضمن تقویت بازدارندگی دشمنان منطقه‌ای احتمالی، ثبات راهبردی با چین و روسیه و تضمین به همپیمانان و شرکای ما
*رسیدگی به سلاح‌های هسته‌ای غیرراهبردی در کنار سلاح‌های هسته‌ای غیرمستقر هر دو طرف در مذاکراتی که ممکن است در دوران بعد از معاهده استارت جدید با روسیه برگزار گردد.
*اجرای کاهش قوای هسته‌ای آمریکا به گونه‌ای که اعتبار و کارآمدی تضمین‌هی امنیت به همپیمانان و شرکای ما حفظ گردد. آمریکا با همپیمانان و شرکای خود درباره تدوین رویکرد در مذاکرات بعد از معاهده استارت جدید مشورت و رایزنی خواهد کرد.